Στη Λέσβο, το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, υπάρχει μια τεράστια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας που θα ήταν δύσκολο να καταγραφεί ολοκληρωτικά ακόμη και με μια επιδέξιη και πολυσέλιδη γραφή.
Εν συντομία αναφέρουμε τα εξής:
Στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού κυριαρχούν οι απέραντες ελαιώνες όπου υπάρχουν κυρίως ποικιλίες της αδραμυτίνης και των κολοβωμένων ελιών. Στο νησί υπάρχουν εκτεταμένα δάση από πεύκα τραχείας. Σποραδικά κυρίως στην Αγιάσο και τη Γέρα εμφανίζονται μαύρες πεύκες.
Τα μεγάλα βοσκοτόπια βρίσκονται κυρίως στο βόρειο και ανατολικό τμήμα.
Πρέπει να τονιστεί ότι σε δάση, ελαιώνες και πεδιάδες συναντά κανείς την κατάλληλη εποχή πολλά μανιτάρια με κυρίαρχη την απίστευτη γεύση το πευκίτη ή αμανίτη (Lactarius deliciosus).
Αρωματικά βότανα όλων των ειδών όπως ρίγανη, αλμυρή, θυμάρι, φασκόμηλο, τσάι του βουνού (μπιτονίκας ή Σιδερίτης), λεβάντα, μέντα, δυόσμος, φύλλα λάιμ, μαντζουράνα, λεμονόχορτο κ.λπ. υπάρχουν σε αφθονία στο νησί. Εδώ μπορεί κανείς να βρει κάπαρη και ζαμφείρι για την παρασκευή τουρσιών.
Υπάρχει μια ποικιλία από άγρια βρώσιμα βότανα και φαρμακευτικά φυτά. Τα αγριολούλουδα της Λέσβου αποτέλεσαν έμπνευση για ζωγράφους, φωτογράφους, ποιητές αλλά και αντικείμενο μελετών επιστημονικών ειδικών και φυσιοδίφες.
Τα κτηνοτροφικά φυτά κάθε είδους συμβάλλουν στη μοναδική γεύση των γαλακτοκομικών προϊόντων και του κρέατος του νησιού.
Ένας μεγάλος αριθμός δέντρων και θάμνων συμπληρώνει τη χλωρίδα της Λέσβου.
Στη Λέσβο υπάρχει ο μοναδικός στην Ελλάδα σκίουρος (sciurus anomalus), γνωστός στους ντόπιους ως Γαλιά.
Νυφίτσες, πολίτσες, αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχοιροι, νυχτερίδες, κάθε είδους ποντίκια και αγριοκουνέλια που συναντάμε γύρω από τις βραχονησίδες του νησιού συνθέτουν τον πληθυσμό της πανίδας των θηλαστικών.
Τα τελευταία χρόνια στο νησί ζουν και αναπαράγονται αγριογούρουνα σε μεγάλο βαθμό, αλλά και ζαρκάδια και ελάφια,
Αναφέρουμε επίσης την ύπαρξη εξαγριωμένων κατσικιών στο όρος στα Τσιλιά της Γέρας, στους λόφους πάνω από το Λάρσο και στα βουνά της Γέρας και της Αγιάσου. Αυτά τα ζώα είναι κυριολεκτικά απρόσιτα και με συμπεριφορά αγριόγιδου.
Στους υγροτόπους του νησιού, υπάρχει πολυάριθμη ορνιθοπανίδα που προσελκύει τους επιστήμονες και τους παρατηρητές τους
Στον υγρότοπο του Λάρσου η ύπαρξη της βίδρας (lutra lutra) είναι βέβαιη.
Στους παραπάνω υγροτόπους και ποτάμια του νησιού εξακολουθούν να υπάρχουν ψάρια του γλυκού νερού, καβούρια, χέλια και μικρά είδη γαρίδας.
Στην ενδοχώρα ζει μεγάλη ποικιλία από ερπετά, χερσαίες και αμφίβιες χελώνες και η μοναδική στην Ελλάδα «οθωμανική οχιά». Τα πουλιά και τα έντομα της Λέσβου είναι αδύνατο να απαριθμηθούν σε λίγες σελίδες. Υπάρχουν πολλά ενδημικά και αποδημητικά πτηνά, μερικά από αυτά εξαιρετικά σπάνια, όπως το Rock Nuthatch.
Φημισμένα τα ψάρια της Μυτιλήνης στην κορυφή είναι οι περίφημες σαρδέλες, το περίφημο μπαρμπούνι, η μπόγκα, η μαύρη τσιπούρα κ.λπ. Κυριολεκτικά, η ποικιλία των ψαριών και των οστρακοειδών της Λέσβου είναι ατελείωτη, όπως μύδια αλόγου, μύδια, κοκαλιές, χτένια. , κοχύλια στυλό, αχινοί, κοχύλια κιβωτίου, αχιβάδες, κοχύλια χουρμαδιών (βάλανο), πορφυρόστομα κοχύλι (πορφύρα), πεταλούδες. Αστακοί, καβούρια, καραβίδες, γαρίδες, χταπόδι, σουπιές, καλαμάρια (Καλαμάρι), θαλάσσιες ανεμώνες (με την τοπική ονομασία «κολυφάδες») πείθουν και τους πιο δύσπιστους για τον θαλάσσιο πλούτο του νησιού. Όσοι αγαπούν τακτικά τη θάλασσα σίγουρα θα έχουν δει κάθε είδους δελφίνια, καρχαρίες, σκυλόψαρα, φώκιες, θαλάσσιες χελώνες, τσούχτρες και γενικά ότι υπάρχει στα νερά της Μεσογείου.